Docenić

Kolejny dzień w Rzymie rozpoczęty. Po ludzku, to nie realne - ja w Rzymie, ja na studiach, ja mówię(?) po włosku. Chciałbym często ponarzekać, poutyskiwać, wyżalić się... Tylko, czy mam do tego prawo?! Zwłaszcza w kontekście tych słów z dzisiejszej Ewangelii: Beati gli occhi che vedono tutte queste cose (Szczęśliwe oczy, które widzą to)

I rzeczywiście trzeba mi te słowa brać na serio! Bo iluż ma taką szansę, jaką ja mam?! Wczoraj zażartowałem, że "jak nie byłem w Watykanie przez 30 lat ani raz, tak wczoraj - kilka razy". Szczęśliwe oczy, które to widzą, bo wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli.

Cieszmy się zatem (i DOCEŃMY) z tego, czego doświadczamy każdego dnia - z tego, co dobre i z tego, co trudne. Bo może wielu innych marzyłoby o tym, co dla nas jest powodem do narzekania.

Wczoraj przypomniała mi się Susan Boyle. Kobieta (zdawać by się mogło) skazana na "niebyt", stała się gwiazdą światowego formatu. Prosta i skromna, ale także ufna w swe siły, osiągnęła więcej niż to, o czym mogłaby pomarzyć. Nie ma więc rzeczy niemożliwych! Przeszkodą w ich osiągnięciu jesteśmy tylko my sami!

Odmienić się

Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

Słowa z dzisiejszej Ewangelii mają dla mnie szczególne znaczenie - Bóg (tak wierzę) postawił je na początku mojej drogi do Rzymu. Usłyszałem w nich zachętę do ufności, zachętę do wiary... do stawania w prawdzie przed Bogiem.

Dziś słyszę je po raz kolejny. I zadaję sobie pytanie, czy choć trochę bardziej stały się one moimi słowami? Czy "odmieniłem się"

Bóg przecież towarzyszy mojemu życiu, jest w nim obecny. Tylko czasami - ogarnięty egoizmem, lenistwem, lękiem (czyli grzechem wynikłym z braku wiary) - zapominam o tym. On więc przypomina mi dzisiaj: Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. (...) będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie.

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc Ducha!